Ludzie - nieludzie

Kochamy oczami

Łamiemy serca

Słuchamy zwierzeń

I zabijamy od środka

Darujemy współczucie

Pragniemy zapłaty

Pomagamy chętnie

W pogoni za zyskiem

 

Ludzie - nieludzie

Nieludzie i ludzie

 

Tożsamości gubimy

Szukając własnych twarzy

Rozgłos znajdujemy

W pamięci na raty

Szepczemy słowami

Myślami wciąż krzycząc

Zrozumienia pragniemy

Nie rozumiejąc świata

 

Ludzie - nieludzie

Nieludzie i ludzie

 

Sprawiedliwości szukamy

Według własnych opinii

Kodeksy łamiemy

Ustalając zasady

I ciągle pragniemy

Więcej i więcej

I ciągle nam mało

Przesyt tkwiący w pustce

 

Ludzie - nieludzie

Nieludzie i ludzie

 

Szukamy w korzeniach

Własnego istnienia

Narzekając na przeszłość

Doświadczenia nie mamy

I brniemy do przodu

O pragnienia się potykając

Nie będąc pewnymi

Kim będziemy w przyszłości

 

Ludźmi - nie ludźmi

Popiołem człowieczeństwa

Ludzie - nieludzie
Autor: NIka
Czytano 593 razy
Data dodania: 05.03.2016

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 11

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (17)

  • Szymon Szczechowicz 05.03.2016
    Świetny wiersz. Ta zmieniająca się wstawka pomiędzy zwrotkami szczególnie bardzo mi się podobała. 5 :)
  • NIka 05.03.2016
    Dziękuję bardzo! :)
  • Rasia 05.03.2016
    Świetne jest to powtarzane wtrącenie, sam wiersz niestety zawiera sporo prawdy o naszym społeczeństwie, dosyć nieładnej prawdy. Mamy tendencję do tego, by wiecznie być z wszystkiego niezadowolonym, nawet z rzeczy, których z początku sami żądamy. Zostawiam 5, bardzo mi się podoba sposób, w jaki ugryzłaś temat :)
  • NIka 05.03.2016
    Dziękuję ! W sumie, to przykre, że ludzie zgadzają się z tym co piszę... ale z drugiej strony, skoro ktoś też to dostrzega, to może jest jeszcze dla świata ratunek! :)
  • little girl 05.03.2016
    Bardzo smutny a zarazem prawdziwy wiersz. 5 :)
  • marcepanowypotwor 05.03.2016
    Nie potrafię jakoś konstruktywnie skomentować tego wiersza, ale bardzo do mnie przemawia. Nie przedobrzyłaś z formą, a jednocześnie zawarłaś tu wszystko co istotne :)
  • ScarlettBray 05.03.2016
    5, bardzo mi się podoba.
  • Mille Alizée 05.03.2016
    Bardzo dobry wiersz. Jest w nim sporo, niestety, smutnej prawdy i ta wstawka ^^ Odemnie 5
  • NIka 05.03.2016
    Dziękuję bardzo wszystkim za komentarze! :)
  • Clarissa McHidden 05.03.2016
    Śliczny wiersz :) I niestety, taki prawdziwy... Szczera piąteczka! ;)
  • Lotta 05.03.2016
    Oj prawdziwy niestety :( zostawiam 5
  • Neurotyk 05.03.2016
    niezła lista zarzutów... 5
  • NIka 05.03.2016
    Dziękuję wszystkim za oceny i komentarze ! Z pewnością dajecie motywację do pisania ! :)
  • Morelia 06.03.2016
    Podoba mi się jak w swoich wierszach ogołacasz cały organizm jakim jest ludzkość. Powtórzę się, ale takie tematy ujmować w tak pozornie prosty sposób to naprawdę sztuka. Fajnie też zrytmizowałaś wiersz, dobry efekt, wbija w tę mechanikę ludzkości. No i mi też spodobał się pomysł na te dwa powtarzające się wersy, które potem zmieniają się na końcu. Świetnie, zostawiam 5:D
  • NIka 06.03.2016
    Dziękuję bardzo ! :)
  • Zagubiona 03.09.2016
    Witaj,to znowu ja.
    Treść jak zawsze mnie zachwyciła, świetny pomysł jak i wykonanie. Talent ogromny jak dla mnie, cieszę się, że mogę coś takiego czytać, bo to jest piękne. Strasznie prawdziwie.
    " Szukamy w korzeniach
    Własnego istnienia
    Narzekając na przeszłość
    Doświadczenia nie mamy
    I brniemy do przodu
    O pragnienia się potykając
    Nie będąc pewnymi
    Kim będziemy w przyszłości " - Nie mam słów, żeby opisać jak to do mnie trafiło. Jest po prostu rewelacyjnie. 5
  • NIka 03.09.2016
    Ostatnio dużo radości sprawiasz mi powracając do poprzednich tekstów - dziękuję Ci za to :)
    Słowa, które mam przyjemność czytać, są zbiorem iskierek, które rozpalają moją chęć do dalszego tworzenia :) ! Pozdrawiam cieplutko :)

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania