"Ludzka i Nieludzka, ale bardziej Nieludzki wywód"

I przechodząc boczkiem,

delikatnym kroczkiem,

siedzę sobie w ławce,

nad wodnym oczkiem.

Ucieczka z Nieludzkiej,

dała nadziei garstkę,

że na innej, Ludzkiej,

znajdę rozumu namiastkę.

Bo w tle prostytucji,

krzywych instytucji,

trzeba dojść do wniosku,

by uciec do kiosku.

A w kiosku gazety,

o tym i o tamtym,

i o Panie Niemym,

co biadoli bzdety.

Pan Niemy dziwaczny,

krok ma, ah..., pokraczny,

Nieludzkiej zarządca,

a Ludzkiej myśl piekąca.

"Za Niemego przykrości" - mówi pani z Ludzkiej,

"Za Niemego piękności" - mówi pan z Nieludzkiej,

a ja mówię tak, że odpowiedzi brak,

bo nad oczkiem wodnym obiektywnych brak.

I co? O Ludzkiej nie powiedziałem słowa.

Bo co mówić? Na Ludzkiej tylko to oczko i inteligencji w mieście połowa.

Spokój, natura i przykrości niedostatek.

Nudno na tej Ludzkiej, Nieludzkiej kontrastek.

Ale zaraz! Może słów opowiem kilka,

Pan Niemy z Ludzkiej pochodzi i jest kawałem sukinsyna.

Bo po nazwie, wiadomo co robi i co ma do powiedzenia,

i wszyscy widzimy po Nieludzkiej, jaka wyrosła z niej dziewczyna.

I nawet nie wiemy co się stało, że Niemego wywiało w ten rejon,

bo tu miał ciepłą posadę - przejęcie władzy było kwestią czasu,

lubiany był bardzo - każdy przekonany, że porządny człowiek - to właśnie on,

i się stało źle, bo jego żona umarła za wczasu i pobladł ze smutku i umarł z marazmu.

Ale nie przejmujmy się - wróci Pańskie słowo do nas i Nieludzka wróci do nas,

może w końcu powie słowa, w końcu zacznie czynić dla Was,

Nieludzka wróci do łask - wróci serce tego miasta,

a narazie srał go pies - nie czeka na niego łaska.

MIKO.