Lwów. Powroty

Tęsknota przychodzi

ze snem

i z przedwiośniem:

jak na medalionie

widok chromatyczny

wypukłe pigmenty

Sentymentalny pejzaż

w odcieniu sepii

z kasztanem na planie dalszym

Tęsknota za miejscem

na ziemi jedynym

gdzie się nie było

i w życiu więcej

już nie zobaczy...

Tlenu nostalgia

wiatru ozonu i chlorofilu.

Fiołków żałoba i cyklamenów.

W podmuchu atłasie

wielkanocny przepych hiacyntów.

Tęsknota bzów na Wysokim Zamku

i płacz majowych konwalii.

Rozpacz utkana z woni akacji.

Wanilii* melancholia

liliowej z bólu na Wałach Hetmańskich.

Od Bernardynów smuga korzenna

męczeńska słodycz letnich goździków.

Groszków arktyczna świeżość.

Na Rynku - tam - pod Neptunem

gdy woda dzwoni i szumi -

nieuchwytna storczyków

seledynowa anemia

namiętny dech uroczyska.

I balsamiczna rezedy kropelka.

Miłości chybotliwa tratwa

do nurtu rozwidlenia - bieg rzeki - na przełaj

w gorzkich jezioro łez -

lecz duszny majak za drewnianym płotem

odwróconej lornetce broni wejścia

i oczom zapłakanym

*wanilia = heliotrop. Szorstkolistna roślina ozdobna. Dawniej często sadzona na gazonach z uwagi na piękny (waniliowy) zapach swoich drobnych kwiatów.

Wieliczka 2003

Komentarze (29)

bogumil1 13.03.2020

Tęsknota bzów na Wysokim Zamku
i płacz majowych konwalii.

Co prawda wspinałem się pod tę górę dwukrotnie na przełaj, i nie było to bynajmniej w maju, ale dwukrotnie w sierpniu, ale wrażenia z tego miejsca są i tak piękne, mimo, że konwalii już tam nie było. Nie tylko wspomnienie smaków dla powonienia, ale także widoki są stamtąd piękne na miasto.

befana_di_campi 13.03.2020

To prawda, którą znam z ilustracji oraz opowieści :) Dziękuję za komentarz :)))

bogumil1 13.03.2020

befana_di_campi naprawdę nigdy nie byłaś we Lwowie? Ja byłem trzykrotnie, ale żałuję bo tylko raz w Wilnie. Wybieram się ponownie. Na Łyczakowie podczas ostatniego pobytu trzy lata temu byłem chyba pięciokrotnie.

Lwów w klimacie bardzo przypomina Kraków, choć biedniej tam ostatnio.

befana_di_campi 13.03.2020

bogumil1 Nie byłam i - prawdopodobnie - nie będę :) Mam zanadto chore serce, które odebrałam od Mamy w swoim prenatalnym istnieniu, a później przekazałam je swojemu (nieżyjącemu) Synowi.

befana_di_campi 13.03.2020

bogumil1 Tam od 17 września 1939 jest biednie. Niekiedy bieda ta wręcz piszczy.

befana_di_campi 13.03.2020

Ooo, widzę że forumowe pacyny znowu wyruszyły w dyrdy ze swoimi tzw. ocenami :-D :-D :-D

bogumil1 13.03.2020

To jest jedyna okazja, kiedy ludzie o małych rozumkach mogą się dowartościować, niech im będzie na zdrowie.

iNick 13.03.2020

Jesteś czwartym B, w badzie B, nie licząc klonów?

LeeaThorelli 13.03.2020

"Tlenu nostalgia wiatru ozonu i chlorofilu." - bliskie memu sercu takie odniesienia. :-)
Z resztą, cały wiersz jest naprawdę przepiękny.

wicus 13.03.2020

Szczególny podziw budzi we mnie wielka wiedza widoczna w tym utworze. Jego czytelnik może się nauczyć całego lwowskiego świata.

Szpilka 13.03.2020

"Tęsknota za miejscem
na ziemi jedynym
gdzie się nie było
i w życiu więcej
już nie zobaczy..."

befana_di_campi, wytłumacz proszę, jak można tęsknić za miejscem, w którym się nie było?

Poetyckie pisanie, przeczytałam z zaciekawieniem, aczkolwiek zachrzęścił mi szyk - "Tlenu nostalgia

wiatru ozonu i chlorofilu."

Pozdrawiam i nie miej mi za złe, proszę, mojej dociekliwości ?

indri 13.03.2020

Nigdy nie tęskniłaś za miejscami, w których nie byłaś? Naprawdę.

befana_di_campi 14.03.2020

indri Niezbyt dla mnie jasne to zapytanie :)

befana_di_campi 14.03.2020

I ma ten szyk "chrzęścić". A za miejscem, w którym się nigdy nie było można tęsknić w sposób oczywisty. Jak za Niebem / Rajem, w które większość wierzy :)

Serdecznie :)

Szpilka 14.03.2020

indri

Nie, dlatego zadałam pytanie, uważasz, że to straszne faux pas z mojej strony? ?

Szpilka 14.03.2020

befana_di_campi

I wszystko jasne jak słońce, dziękuję za wyjaśnienie, jestem kontenta ?

Też serdecznie ?

piliery 14.03.2020

Mnie tez ten szyk "chrzęści" . Moze by nie chrzęścił gdyby był stosowany konsekwentnie. Niestety tak nie jest. Niemniej sam wiersz interesujący. Nie tylko ze względu na tematykę. Też nigdy nie byłem we Lwowie a tęsknie za tym miejscem.

befana_di_campi 14.03.2020

"Chrzęści", bo zastosowany wedle typowej lwowskiej składni, która poprawną bynajmniej nie jest... Ot, koloryt lokalny :)

piliery 14.03.2020

befana_di_campi Toć wiem. Tyle ze stosujesz tego konsekwentnie. :)

piliery 14.03.2020

befana_di_campi Toć wiem. Tyle ze nie stosujesz tego konsekwentnie. :)

befana_di_campi 14.03.2020

piliery Czy mowa potoczna jest w ogóle konsekwentna? To przecież nic innego jak "strumień (pod)świadomości"?

piliery 14.03.2020

befana_di_campi ale mnie chodzi o jej zastosowanie w wierszu. :)

befana_di_campi 14.03.2020

piliery Zastosowanie identyczne jak w języku potocznym; wiersz nie musi być hiperpoprawny, ponieważ wtedy z autentyka zamienia się w gadżet. Albo atrapę.
Mowa lwowska jest specyficznie śpiewna i jednocześnie niekonsekwentna. Kto nie ma jej w genach, to nigdy tego nie pojmie [śp. Witold Szolginia].

piliery 14.03.2020

Uparciuch z Ciebie. Masz jednak prawo. To Twój wiersz. :)

befana_di_campi 14.03.2020

No, trafiło :p

Bożena Joanna 14.03.2020

Rozumiem Twoją tęsknotę za Lwowem. Odwiedziłam trzykrotnie to miasto i jestem pod jego urokiem. Ze starego zamku jest cudowna panorama miasta, którą sfotografowałam z każdej strony. Pozdrowienia!

befana_di_campi 14.03.2020

Dziękuję za dobre słowo :)

Serdecznie :)

Pasja 15.03.2020

Witam
Uroczo i sentymentalnie, ale nie smutno. Takie obrazy to skarb na dzisiaj. Z pourywanych wspomnień powstał bezcenny kolaż. Niemy film, a jednak kadr po kadrze zapisuje następne kolory i smaki przemijania.

Bardzo mnie poruszył. Kiedyś czytałam Dom z witrażem Żanna Słoniewska... obraz Lwowa ukazany przez trzy pokolenia; babcię, matkę i córkę.

Pozdrawiam ciepło

befana_di_campi 15.03.2020

Wzruszyłam się :)))

Dziękuję serdecznie :)))

bogumil1 13.03.2020
Tęsknota bzów na Wysokim Zamku
i płacz majowych konwalii.

Co prawda wspinałem się pod tę górę dwukrotnie na przełaj, i nie było to bynajmniej w maju, ale dwukrotnie w sierpniu, ale wrażenia z tego miejsca są i tak piękne, mimo, że konwalii już tam nie było. Nie tylko wspomnienie smaków dla powonienia, ale także widoki są stamtąd piękne na miasto.
befana_di_campi 13.03.2020
To prawda, którą znam z ilustracji oraz opowieści :) Dziękuję za komentarz :)))
bogumil1 13.03.2020
befana_di_campi naprawdę nigdy nie byłaś we Lwowie? Ja byłem trzykrotnie, ale żałuję bo tylko raz w Wilnie. Wybieram się ponownie. Na Łyczakowie podczas ostatniego pobytu trzy lata temu byłem chyba pięciokrotnie.

Lwów w klimacie bardzo przypomina Kraków, choć biedniej tam ostatnio.
befana_di_campi 13.03.2020
bogumil1 Nie byłam i - prawdopodobnie - nie będę :) Mam zanadto chore serce, które odebrałam od Mamy w swoim prenatalnym istnieniu, a później przekazałam je swojemu (nieżyjącemu) Synowi.
befana_di_campi 13.03.2020
bogumil1 Tam od 17 września 1939 jest biednie. Niekiedy bieda ta wręcz piszczy.
befana_di_campi 13.03.2020
Ooo, widzę że forumowe pacyny znowu wyruszyły w dyrdy ze swoimi tzw. ocenami :-D :-D :-D
bogumil1 13.03.2020
To jest jedyna okazja, kiedy ludzie o małych rozumkach mogą się dowartościować, niech im będzie na zdrowie.
iNick 13.03.2020
Jesteś czwartym B, w badzie B, nie licząc klonów?
LeeaThorelli 13.03.2020
"Tlenu nostalgia wiatru ozonu i chlorofilu." - bliskie memu sercu takie odniesienia. :-)
Z resztą, cały wiersz jest naprawdę przepiękny.
wicus 13.03.2020
Szczególny podziw budzi we mnie wielka wiedza widoczna w tym utworze. Jego czytelnik może się nauczyć całego lwowskiego świata.
Szpilka 13.03.2020
"Tęsknota za miejscem
na ziemi jedynym
gdzie się nie było
i w życiu więcej
już nie zobaczy..."

befana_di_campi, wytłumacz proszę, jak można tęsknić za miejscem, w którym się nie było?

Poetyckie pisanie, przeczytałam z zaciekawieniem, aczkolwiek zachrzęścił mi szyk - "Tlenu nostalgia

wiatru ozonu i chlorofilu."

Pozdrawiam i nie miej mi za złe, proszę, mojej dociekliwości ?
indri 13.03.2020
Nigdy nie tęskniłaś za miejscami, w których nie byłaś? Naprawdę.
befana_di_campi 14.03.2020
indri Niezbyt dla mnie jasne to zapytanie :)
befana_di_campi 14.03.2020
I ma ten szyk "chrzęścić". A za miejscem, w którym się nigdy nie było można tęsknić w sposób oczywisty. Jak za Niebem / Rajem, w które większość wierzy :)

Serdecznie :)
Szpilka 14.03.2020
indri

Nie, dlatego zadałam pytanie, uważasz, że to straszne faux pas z mojej strony? ?
Szpilka 14.03.2020
befana_di_campi

I wszystko jasne jak słońce, dziękuję za wyjaśnienie, jestem kontenta ?

Też serdecznie ?
piliery 14.03.2020
Mnie tez ten szyk "chrzęści" . Moze by nie chrzęścił gdyby był stosowany konsekwentnie. Niestety tak nie jest. Niemniej sam wiersz interesujący. Nie tylko ze względu na tematykę. Też nigdy nie byłem we Lwowie a tęsknie za tym miejscem.
befana_di_campi 14.03.2020
"Chrzęści", bo zastosowany wedle typowej lwowskiej składni, która poprawną bynajmniej nie jest... Ot, koloryt lokalny :)
piliery 14.03.2020
befana_di_campi Toć wiem. Tyle ze stosujesz tego konsekwentnie. :)
piliery 14.03.2020
befana_di_campi Toć wiem. Tyle ze nie stosujesz tego konsekwentnie. :)
befana_di_campi 14.03.2020
piliery Czy mowa potoczna jest w ogóle konsekwentna? To przecież nic innego jak "strumień (pod)świadomości"?
piliery 14.03.2020
befana_di_campi ale mnie chodzi o jej zastosowanie w wierszu. :)
befana_di_campi 14.03.2020
piliery Zastosowanie identyczne jak w języku potocznym; wiersz nie musi być hiperpoprawny, ponieważ wtedy z autentyka zamienia się w gadżet. Albo atrapę.
Mowa lwowska jest specyficznie śpiewna i jednocześnie niekonsekwentna. Kto nie ma jej w genach, to nigdy tego nie pojmie [śp. Witold Szolginia].
piliery 14.03.2020
Uparciuch z Ciebie. Masz jednak prawo. To Twój wiersz. :)
befana_di_campi 14.03.2020
No, trafiło :p
Bożena Joanna 14.03.2020
Rozumiem Twoją tęsknotę za Lwowem. Odwiedziłam trzykrotnie to miasto i jestem pod jego urokiem. Ze starego zamku jest cudowna panorama miasta, którą sfotografowałam z każdej strony. Pozdrowienia!
befana_di_campi 14.03.2020
Dziękuję za dobre słowo :)

Serdecznie :)
Pasja 15.03.2020
Witam
Uroczo i sentymentalnie, ale nie smutno. Takie obrazy to skarb na dzisiaj. Z pourywanych wspomnień powstał bezcenny kolaż. Niemy film, a jednak kadr po kadrze zapisuje następne kolory i smaki przemijania.

Bardzo mnie poruszył. Kiedyś czytałam Dom z witrażem Żanna Słoniewska... obraz Lwowa ukazany przez trzy pokolenia; babcię, matkę i córkę.

Pozdrawiam ciepło
befana_di_campi 15.03.2020
Wzruszyłam się :)))

Dziękuję serdecznie :)))

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania