Łza

Moja łza,

Znów płynie po policzku.

Bo ty.

Ty wyznałeś mi miłość.

Wtedy łza była szczęśliwa.

Teraz?

Teraz płacze

Gorzką łzą.

Bo ty się do mnie nie odzywasz.

Łza spada na podłogę.

Próbuję wzbudzić w tobie zazdrość.

Obracam się wokół innych,

A Ty nie reagujesz.

Kolejna łza płynie.

Czasem coś napiszesz.

Ale i tak czuję, że już,

Nie patrzysz na mnie tak jak kiedyś.

Zakochałam się w tobie.

A teraz?

Teraz płynie krew z moich żył.

I miesza się z przezroczystą łzą.

Która płynie i płynie!

A chce przestać płakać!

Ile można mieć w sobie łez?!

Pytam.

Boże czemu nic nie zrobisz?

Tak w Ciebie wierzę!

A Ty?!

Ty nic nie pomożesz!

Nie pomagasz nawet tym,

Którzy są na samym dnie.

A teraz?

Teraz patrzę jak zatapiam się,

We własnej krwi.

I znów używam jej

By zrobić kolejną kreskę,

Na mej dłoni.

I znów kolejne krople

Mej krwi

Spadają

Idę znów się spotkać z

''Przyjaciółmi''

I znów widzę jego.

A on patrzy na mnie,

Cztery sekundy...

I kolejny raz zaczynam

Wyciągam ją

I patrzę jak z mych rąk

Leci

Ona.

Zakładam znów bluzę,

Zakrywam rany.

I patrzę

Kolejny dzień

Jak jesteś z nią.

I nie wytrzymuję

Przychodzę do domu.

Zaczynam swą codzienność.

Tnę jak opętana

Ręce, nogi, brzuch...

Aż w końcu zamykam powieki,

I widzę ciemność.

A z oka wypływa

Ostatnia łza,

Która zasycha na moim policzku...

Nagle się budzę,

Widzę jasność.

Patrzę na ręce,

I widzę mnóstwo blizn.

Obok siedzi on.

Śpi na poręczy.

Zaczynam płakać.

''Idź'' Krzyczę ''Odejdź''

Budzi się i patrzy ze smutkiem.

''Wszystko twoja wina!''

Próbuję wstać.

I odejść od niego.

''Nie rób tego! Umrzesz!

Podtrzymują Cię!''

Wstaje

I upadam.

I znów zapadam w sen

Tylko tym razem już się nie budzę,

W szpitalu

Tylko w niebie.

I nie czuję bólu,

Żalu.

Nie ma blizn.

Jest tylko światło

Lecz czuję łzy.

Bo wiem,

Że go nie zobaczę

Już nigdy.

Więc płacze.

Ale czuję się szczęśliwa.

Płacze

Śmieję się

Czy to normalne?

I spływa,

Ostatnia łza...