# Mądrość

Anna była nauczycielką w szkole podstawowej. Pracowała z dziećmi, które uczyła różnych przedmiotów i umiejętności. Była cierpliwa i życzliwa. Chciała przekazać swoim uczniom wiedzę i wartości. Nie oceniała ich ani nie krytykowała. Ważne było dla niej tylko nauczanie.

Jednak pewnego dnia dostała zadanie, które postawiło ją przed wyzwaniem. Miała przygotować lekcję o mądrości dla klasy szóstej. Anna zastanawiała się, jak zdefiniować i wyjaśnić to pojęcie. Wiedziała, że mądrość nie jest tym samym co inteligencja czy erudycja. Wiedziała, że mądrość nie jest łatwa do zmierzenia czy ocenienia. Była to szansa na pokazanie się jako dobra nauczycielka i mentorka.

Ale Anna miała też kolegów i przełożonych, których szanowała. Oni nie wiedzieli o jej zadaniu i o tym, jak się z nim zmagała. Oni myśleli, że jest skromną i prostą nauczycielką. Oni nie doceniali jej.

Anna stanęła przed wyborem. Czy miała przygotować tradycyjną lekcję o mądrości i opierać się na faktach i cytatach? Czy miała przygotować kreatywną lekcję o mądrości i opierać się na doświadczeniach i przykładach? Czy miała ryzykować niezrozumienie i krytykę ze strony uczniów? Czy miała ryzykować nieuznanie i zazdrość ze strony kolegów?

Anna podjęła decyzję. Przygotowała kreatywną lekcję o mądrości i oparła się na doświadczeniach i przykładach. Powiedziała prawdę swoim kolegom i przełożonym. Przyznała się do swojej odwagi i kreatywności. Znalazła uznanie i podziw wśród uczniów i kolegów. Anna poczuła się dumna i spełniona. Zrozumiała, że mądrość nie jest czymś, co się ma lub nie ma. Ważniejsza jest postawa.