Bardzo naturalnie piszesz, podoba mi się taki styl pisania. Dam 4
Anonim24.01.2015
Okay, przeczytałem te trzy części jeszcze raz. Od strony technicznej: bardzo dobrze, błędów nie widzę. Styl bardzo poprawny, nieco szkolny, segmentyczny. Jeden zonk jest: bohater/ka zmieniła płeć? Dopiero potem zorientowałem się, że jest to perspektywa innej osoby i w sumie mam mały problem - nie jestem do końca pewien, czy widziałbym to, gdybyś dała to jako całość i wtedy bym widział ten podział, czy też chaos wynika ze specyfiki podziału rozdzialików.
Co do opisu emocji i charakterystyki emocjonalnej głównych bohaterów - jako nastolatkowie, uczniowie wychodzą wiarygodnie. Niepewni, nieco buńczuczni, ale brakuje mi charakterystycznego dla młodzieżowego buntu, za dużo osób jest tutaj niepewnych, o prawdopodobnie niskiej samoocenie. Brakuje mi sznytu, dysonansu pomiędzy chęcią a niemożnością sklaryfikowania poglądów. Nastolatkowie szukają, nie wiedząc gdzie i przez to część z nich neguje wszystko. Może będzie to w następnych częściach, po prostu zabrakło mi młodzieżowej buntowniczości. Żeby było jasne: zdaję sobie sprawę z konwencji i perspektywy opowiadania, wiem, że bohaterowie nie są ludźmi przebojowymi, tutaj bardziej mi chodzi o wstawkę, kilka wersów, które dałyby czytelnikowi do zrozumienia: to jest świat nastolatków.
Martwią mnie nieco banalne pytania - tam przy fragmencie z nagością: Czy oni w ogóle mają jakieś granice? łatwo przy rozważaniach egzystencjalno-filozoficznych popaść w banał. Postaraj się pomyśleć jakie pytania chciałabyś zadawać i jakie chciałabyś, by zadawano tobie. Wolisz wiedzieć, czy ludzie chcą chodzić nago po ulicy, czy wolisz wiedzieć, gdzie jest miejsce nastolatka w społeczeństwie? Nie ukrywajmy - sam byłem niedawno nastolatkiem i zdaję sobie sprawę, że to przesrany okres, a pytania, które się pojawiają w tym wieku stawiają pierwsze fundamenty ku poważnemu światopoglądowi.
Widzę również, że opowiadanie - modnie wśród literatury młodzieżowej - opiera się na wątku romantycznym. Mam nadzieję, że zostanie poprowadzony lepiej niż przypadek Belli i Edwarda.
Czyta się miło, większych grzechów nie widzę i nie pamiętam - ode mnie 4. Zasłużone. Nie oceniam jeszcze fabuły, postacie póki co są prowadzone w porządku.
EDIT: za pierwszym razem nie wyszła taka pogadanka, ale mam nadzieję, że moje uwagi przydadzą się.
Dziękuję. :) Już nie kontynuuję tego opowiadania, bo wydało mi się ono takie... nijakie, ale twoje uwagi na pewno przydadzą mi się, gdy będę pisała kolejne.
Komentarze (6)
Co do opisu emocji i charakterystyki emocjonalnej głównych bohaterów - jako nastolatkowie, uczniowie wychodzą wiarygodnie. Niepewni, nieco buńczuczni, ale brakuje mi charakterystycznego dla młodzieżowego buntu, za dużo osób jest tutaj niepewnych, o prawdopodobnie niskiej samoocenie. Brakuje mi sznytu, dysonansu pomiędzy chęcią a niemożnością sklaryfikowania poglądów. Nastolatkowie szukają, nie wiedząc gdzie i przez to część z nich neguje wszystko. Może będzie to w następnych częściach, po prostu zabrakło mi młodzieżowej buntowniczości. Żeby było jasne: zdaję sobie sprawę z konwencji i perspektywy opowiadania, wiem, że bohaterowie nie są ludźmi przebojowymi, tutaj bardziej mi chodzi o wstawkę, kilka wersów, które dałyby czytelnikowi do zrozumienia: to jest świat nastolatków.
Martwią mnie nieco banalne pytania - tam przy fragmencie z nagością: Czy oni w ogóle mają jakieś granice? łatwo przy rozważaniach egzystencjalno-filozoficznych popaść w banał. Postaraj się pomyśleć jakie pytania chciałabyś zadawać i jakie chciałabyś, by zadawano tobie. Wolisz wiedzieć, czy ludzie chcą chodzić nago po ulicy, czy wolisz wiedzieć, gdzie jest miejsce nastolatka w społeczeństwie? Nie ukrywajmy - sam byłem niedawno nastolatkiem i zdaję sobie sprawę, że to przesrany okres, a pytania, które się pojawiają w tym wieku stawiają pierwsze fundamenty ku poważnemu światopoglądowi.
Widzę również, że opowiadanie - modnie wśród literatury młodzieżowej - opiera się na wątku romantycznym. Mam nadzieję, że zostanie poprowadzony lepiej niż przypadek Belli i Edwarda.
Czyta się miło, większych grzechów nie widzę i nie pamiętam - ode mnie 4. Zasłużone. Nie oceniam jeszcze fabuły, postacie póki co są prowadzone w porządku.
EDIT: za pierwszym razem nie wyszła taka pogadanka, ale mam nadzieję, że moje uwagi przydadzą się.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania