Mała Ty

W nieskromności swej, odurzony czasem straconym.

Wynurzam z głębin umysłu osobliwość, małą... ciebie.

Bo na tyle mnie stać w sercu nadmiernie zawalonym.

Nie ma niczego, jest pusto a odnaleźć mogę tylko siebie.

W gęstwinie życiowych trosk, na próżno szukam smaku.

W bezruchu majestatu wieczności...zastygam i grzęznę.

Odnaleźć chcę choćby cień twój, nie mówiąc o ciała braku.

W niemocy swej pognębiony, cokolwiek dasz...to wezmę.