Malarstwo

Na razie tylko mówimy

I nic siẹ nie wydarza

Nawet kiedy piszẹ..

o tym myślẹ nieoczekiwanie

Nie mam puszki, w której

zmieściłabym wiarẹ

Odsuwam codziennie życie

wypełnione odsuniẹtymi meblami

Ja wiem że to pustka w głowie

Czekam aż wyleci mi z głowy

Jasne, są takie dni, kiedy

wszystkie nadgryzione ołówki

układają siẹ w kreski, freski,

obmacują ściany, palą w słońcu,

wchodzą na chwilẹ ì malują ściany,

płaskie rzeźby malarstwa alegorycznego,

puste ściany okresu kiedy brakuje mi

kawy ì drżą mi w renesansie ‐

dzień ścina kolejny okres rokoko

I wielka wieża z podróży

A potem długi sen w najlepszym

hotelu w mieście.

A wystarczy raz jeden, tylko raz

obudzić siẹ dokładnie.

Dokładnie.