Manifest do świata

Rodzimy się w brudzie, ciemności i krzyku,

Pielęgniarka spisuje nas w rejestrze statystyk.

Matka się cieszy, ojciec wzruszony,

A gdzieś na świecie dzieciak zdycha pod bombą.

Edukacja? Tresura, szkolna smycz,

Byś kłaniał się szefom i cieszył z ochłapów.

Mówili: "ucz się, by być kimś wielkim",

A teraz toniesz w długu, śmiejąc się gorzko.

W telewizorze sprzedają prawdę na raty,

Liderzy w krawatach krzyczą: "wolność!"

Ale gdy protestujesz, pałka cię uciszy,

A twoje idee staną się brudem w aktach.

Miłość? Mit, reklama perfum,

Ona chce kasy, on chce ciała.

Gdy śpisz obok, fantazjuje o innym,

Ty udajesz, że w to nie wierzysz.

Kościół obiecał zbawienie w zamian za monetę,

Ksiądz molestuje, polityk błogosławi.

Wierni klękają, całują pierścień,

Podczas gdy Bóg umarł z nudów wieki temu.

A ty? Czekałeś na szczęście, prawda?

Na wielką miłość, uczciwość, sprawiedliwość?

Gdy umrzesz, zostanie po tobie tylko pył,

A świat wciąż będzie rzygał kłamstwem.

Więc tańcz, śmiej się, pij i zapomnij,

Bo piekło jest tutaj, raj nie istnieje.