Mapa

Wróciłam

Do okna mojego

Zagląda Słońce mi w oczy

Oświetla ale nie razi

Powoli uczę się chodzić

Jak po kwietnej łące

Już nie po omacku

Nie jestem sama

Pamiętam

Czy to przebudzenie?

Przechodnie gratulują

a ja ? Kolejny raz

w niebo wzięta

Dziękuję

bo cóż sama zmienię

wszystko to ich modlitwa

Czym że się odwdzięczę

Idę w pogniecionej sukience

Różaniec w prawej ręce

W lewej pokuta

W dziurawych kaloszach

Biegnę

Prawy but na lewą nogę

Potykam się lecz,

Wstaję

Wstyd odszedł prosto

do kosza

No proszę!

Dwa zero Sędzia ogłasza

Na zgubę przeciwnika

Szaty opłukane nareszcie

Ból choć na chwilę znika

Ktoś woła ...ktoś dłoń podaje

Ja serca nie zamykam

Z oddali głos mnie dobiega

,,ej ty dobrze cię widzieć

w czapce"""

nie niewolnika

Mnie w czapce??

W takiej ,,mycce""

Ach to o to

tu chodzi

Już wtórują mi wszystkie

,,Tej to się w życiu powodzi ""

Dzisiaj był ktoś tu

przede mną

Wszak pytam

choć zapytana

Odpowiedz ta jedna jedyna

Najdroższa bo dama od Pana

,,Kto pyta nie błądzi ....:-)""

mówili

Choć chwilę rozumu do syta

Niechaj nikt nie

ośmieli się sądzić

żem mocna

w czym słaba zapytaj

I borę znów uśmiech

od Niego

I biorę od Niego blask zorzy

kierunek raz dany na drogę

Doprawdy ma plany

Co stworzył mnie

tak zupełnie

najmniejszą

A Słowa tak drogie i bliskie

Te

,,W porę i nie w porę ""

Wysłane

Na każdą pogodę

Ochronę z uśmiechem zabiorę

i lekko i cicho

mi dane

Lekarstwo

Co leczy i koi

Tłumaczy

za darmo zupełnie

daruje

Tej co wszystkiego się boi:-)

Żart taki

Ja z Nim się nie boję

I tylko powtarzam

Dziękuję

a niebo mi całe wtóruje

bo ja czym Jemu zapłacę ?

Pomyśle i zrobię inaczej

Tak myślę że będzie najpełniej

I znowu mam ile potrzeba

i Słońca i nieba i chleba

I nic nie trzeba mi więcej ......

Gdy Jego mam

Mam czego trzeba

oddaję siebie

Cóż mogę oddać Mu więcej....

Powierzyć

Pisane na szybko

lecz sercem.....

Oddałam nędzę

Mam w zamian ..

Więcej

I ciągle

Najwięcej .