Margaretki i bratki

Znowu wszystkich tracę.

A byłam taka dobra i pomocna.

Dawałam swe choć posklejane to szczere serce na dłoni.

Dałam Ci siebie i pokazywałam swe zgniłe wnętrze.

Obiecałam Ci przyjaźń bez końca i szczerą relacje.

A jedyne co mi wychodzi to ja okłamujaca mnie.

Bo znowu chęć bycia dla kogoś stała się ważniejsza niż chęć bycia dla siebie.

Gubię się w sobie a nie chcę byś ty gubiła się we mnie, dlatego trzymam to w sobie i gnije dalej wewnętrznie.

Todia.

03.06.2023r.