Marny pył

Nie wyobrażalnie oddana Jednemu.

Z trwogą w sercu, zatracona w Nim.

W Jego mocy, szuka ukojenia.

Nie licząc godzin, by nadal żyć.

Niebem stało się jej natchnienie.

Z anielskich skrzydeł, dziś marny pył ?

Oddana Temu, od dnia początku .

A w sercu żal, osłabiał byt .

Czym wiara dla jej złości wiecznej ?

Cierniem ? Początkiem drogi tej ?

Dziś w Panu pokłada swe nadzieje, by znaleźć tej drogi cel.