Martwi mnie to życie zwyczajne

Martwi mnie to życie zwyczajne

Czekam na chwile niespodziewane

z dnia na dzień zbliżamy się do śmierci

Nikt nas przed tym nie uświęci

W tych latach na tej ziemi

Trzeba trochę się weselić

Abrogować smutek i rozpacz

Wykorzystać na swawole i zabawę

Dla wspomnień wielu żyć pełną piersią

Docenić piękno świata który nas otacza