Marzenia tworzenia

Nie krytykuj człowieka, gdy w dłoniach trzyma sen,

bo w każdym drży iskierka co rozświetli szary dzień.

Gdy w duszy mu się plącze pasja cicha, lecz uparta.

To pozwól mu ją szerzyć jak skrzydła z miękkiego kartla.

Nie gaś mu tej ochoty co w sercu mu się pali,

bo kto wie może właśnie dziś tworzy cud niebywały?

A nawet jeśli z tego wyjdzie tylko dziwny rytm i słowo.

To przecież piękne jest tworzenie, chociaż czasem nieudolne trochę no bo…

Bo każdy z nas jest w środku jak poeta na sprężynie.

Co skacze, plącze metafory, czasem bzdury ,a czasem płynie.

I nawet jeśli grafomania przez papier się przelewa .

To lepiej, gdy dusza śpiewa, niżby milczenie miała ukradkiem chować jak szum korzeni drzewa.

Więc nie krytykuj ludzi za twórcze ich westchnienia,

bo często jedno słowo w nich potrafi zmienić brzmienia.

A pasja choć pokraczna jest jak pąk na drzewie życia:

wyrasta, jeśli dasz jej spokój, i szansę na kartkach słów -wyrycie.