Memento mori
Smierć - kobieta z kosą czy nie
W końcu i tak nas odnajdzie
Wcześniej czy pozniej nadejdzie
Strach i tak na nic nie zda się
Choć człowiek nie chce odchodzić
Pożegnań nie lubi nad wszystko
Przyszłość jego jest oczywistą
I tak nie da się się nic zmienić
Umrze każdy po kolei
I na nas nadejdzie pora
Nie oszukujmy się z goła
Śmierć do życia drzwi zaklei.
*przerabialiśmy średniowiecze na polskim i wtedy właśnie napisałam te wypociny hahah*
Komentarze (3)
Całkiem chwytliwy wiersz i fajnie wykorzystany motyw. Dobrze utrzymałaś rytm, nie ma się czego przeczepić. Zostawiam 5 :)
Da dobry początek 4 :)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania