Mewy nie krzyczą, mewy przeklinają

Zygmunt Jan Prusiński

MEWY NIE KRZYCZĄ, MEWY PRZEKLINAJĄ

To moja armia, idę na wojnę...

oczyścić Polskę z brudów i zarazków.

Ludzie jak to ludzie, obolali z lęku –

tchórzostwo jest ich domeną w chwastach.

Narodzony w krzywiźnie jadu,

piszę w poezji same bluesy białe.

Staczam się po aksamit w świetle,

by było dziecku mojemu raźniej.

Rozwijam burze na papierze,

liściem paproci ułaskawiam kalekę.

Na parapecie flaga narodowa stoi –

komu potrzebne są śpiewy i tańce ?

Rozgarniam kurz z chochołem bratem,

wiatr popędzam w dobrym kierunku,

wiem – że jestem już stary na bajki;

przede mną tylko ciemność, ta ciemność!