Miecz wśród gwiazd

Kiedy słońce za horyzontem znika,

A wieczór rozciąga swe ciche skrzydła,

Gwiazdy na niebie, jak dawne runika,

Świecą nad światem, co w mroku się kryje.

Wśród nich gwiazda północy, błyszczy jasno,

Jak miecz srebrzysty, co wiedźmin nosił.

W ciemnościach przewodzi, jak znak nieugasły,

Dla tych, co w ciemności szukają i proszą.

Wiatr niesie opowieści, co w sercu grają,

O czarach, potworach, o miłości wielkiej.

Wśród gwiazd, jak marzenia, co w sercach zostają.

A światło gwiazd, co w ciemnościach świecą,

Niechaj przyniesie spokój, co trwa do świtu.