Miejsca tworzą ludzie

Możesz tam wrócić, ale nikogo już tam nie będzie.

Kiedyś wybrałeś te miejsca, pomimo że mogłeś być wszędzie.

Nie ściany, nie dachy, nie bramy kamienne,

Lecz głosy, spojrzenia – to było bezcenne.

To ludzie malują te chwile, te krajobrazy,

Z ich śmiechu, ich łez powstają obrazy.

Plac pełen gwaru, choć pusty od lat,

To wciąż żyje w Tobie, gdy idziesz przez świat.

Czas zmienia ulice, rozmywa ich treść,

Lecz wspomnień nikt z serca nie zdoła Ci zmieść.

Bo miejsca tworzą ludzie, ich dotyk i słowa,

Ich obecność, co w sercu melodie wciąż chowa.

Gdy pójdziesz tam znowu i znajdziesz tę ciszę,

Usłyszysz, jak echa przeszłości kołysze.

I choć już nikogo tam z dawnych nie będzie,

Wspomnienia wciąż płoną, unosząc się wszędzie.