MIEJSCE W SERCU
Kiedy się wreszcie pojawisz
wypełnić mi moją ciszę,
wyciągnąć z głuchej otchłani ?
Twój głos chcę dziś już usłyszeć !
Przybądź wypełnić mi przestrzeń
swoim uśmiechem niepewnym,
dotknięciem dłoni przelotnym,
spojrzeniem, chociażby gniewnym.
Wypełnij mi dzień powszedni,
wypełnij mi każde święto
ciepłym wgłębieniem w poduszce,
herbatą ledwie zaczętą.
Bądź ze mną w snach mych najgłębszych,
bądź ze mną zawsze na jawie,
a ja, nie prosząc o więcej,
pomnik ci w sercu wystawię
i będę do końca życia
kładł kwiaty przed postumentem,
a gdy ktoś w serce zapuka
powiem : przepraszam - zajęte !
Komentarze (4)
Mirosław Tomasz Bańko (ur.1959) – polski językoznawca i leksykograf, profesor nauk humanistycznych, profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek Rady Wydziału Polonistyki UW. W latach 1991–2010 był również zatrudniony w Wydawnictwie Naukowym PWN, gdzie pełnił funkcję redaktora naczelnego Redakcji Słowników Języka Polskiego i do października 2015 prowadził internetową poradnię językową. W latach 2012–2020 dyrektor Instytutu Języka Polskiego UW. Myślę, że w kwestiach językowych można mu zaufać. Otóż ten pan twierdzi, że wielka litera w zaimkach drugiej osoby zarezerwowana jest dla korespondencji, laudacji i nekrologów. W pozostałych przypadkach, w tym w wierszach piszemy je z małej litery.'
Nie czytasz, co wklejasz?
' wielka litera w zaimkach drugiej osoby zarezerwowana jest dla korespondencji, laudacji i nekrologów. W pozostałych przypadkach, w tym w wierszach piszemy je z małej litery.'
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania