Milosc matczyna i wielcy poeci
W promieniach blasku wiosennego słoneczka,
Gdy kwiaty rozwijają swe barwne płatki,
Opowiem o miłości najpiękniejszej z cudów,
O miłości matczynych serc pełnych mocy.
W oczach matki światło boskie lśni,
Przenika duszę, wypełnia przestrzeń.
Jej serce bije harmonią miłości,
Jak dzwon, co rozbrzmiewa nutą niewidzialną.
W objęciach matczynych czuję spokój,
Jak wiatr dotykający skrzydłem twarzy.
Jej ręce, jak aniołów skrzydła miękko,
Głaszczą, układają na życiowej drodze.
Jej słowa, jak perły mądre w łańcuchu,
Dają siłę, radę w trudnych przejściach.
W sercu kryje bogactwo mądrości,
Z rąk matczynych przemija wszelki niepokój.
Miłość matczyna, jak ognisty płomień,
Pali i rozjaśnia, daje ciepło nam.
To dar bezcenny, niezwykły i piękny,
Dany nam z nieba, by naszych serc skrzydła dać.
W trosce matczynej odkrywam boską miłość,
Co wiecznie trwa, niezmącona i czysta.
To dar, którego wartość niezmierzona,
Miłość matczyna, bezcenna perła nasza.
Adam Mickiewicz, mistrz poezji,
Niech słowa me pod skrzydła przygarnie.
By wyrazić piękno miłości matczynej,
Ta oda niech na wieki w sercach gra.
Niech ta oda odda hołd miłości matczynej,
Wzruszenie i wdzięczność w myślach karmi.
Niech Matka Ziemia i Niebo okryje,
Miłość matczyną, co w sercach naszych płynie.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania