,,Miłość na odległość '' ( rymowane )

Pewna dziewczyna... Chłopaka poznała. Była w nim bardzo zakochana. Od pewnego czasu mu się zwierzała, tak naprawdę jemu tylko ufała. Miała przyjaciół, w podstawówce... teraz sama życie wiodła puste. Bez uśmiechu na twarzy, bo wiedziała, że choroba jej żyć nie pozwala. Codziennie rano z nim pisała, rany na ręcach mu pokazała, On jej chciał pomóc nie wiedział jeszcze, że nie długo przestanie bic jej serce. Ostatnie dni z nim tylko spędzała, szkoda, że się na spotkania nie umawiałaTo tylko dziewczyna, bez winy, jednak chora codziennie w żyletkę zapatrzona. Codziennie w poduszkę szlochała, bo na niego tylko czekała. Na jednego durnego sms-a dzieki któremu się usmiechała. On nie wiedział, że jest w nim zakochana, byli jak siostra i brat, śmiali się że do należy świat. Pewnego dnia, noc była ciemna. Usiadła na łóżku, płacząc jak mewa. Ostatnie godziny jej pozostały, co zrobić ? Co zrobić i jak się z nim pożegnać ? Jak wytłumaczyć, że z życiem można przegrać. Nagle sms wyrwał ją z myśleń, napisął do niej : Zaraz będę u ciebie stokrotko ;* Czekaj na dole, wolny bawole xD Uradowana szybko wybiegła, patrząc jak idzie w jej strone, jak postać piękna, w niego zapatrzona... Ostatnie chwile z nim spędzić mogła. On się dowiedział. Był załamany. Ale doszedł do tego, że : SiĘ NIE PODDAMY ! I ostatnie godziny z nim spędziła, poszli na kręgle... do baru na piwo i niby wszystko się już ułożyła... Gdy upadła na ziemię i spojrzała mu w oczy, mówiąc : KOCHAM CIEBIE ! Z oczu łzy mu poleciały, znów spojrzał na jej rany, na oczy i pocałował ją wreszcie, w tym momencie dziewczyny przestało bić serce. I pierwszy raz poczuł się winny, poszedł do domu i stroił miny. Nikt nie wiedział co się stało, pogotowie go zabrało, gdy rodzice odnaleźli go z ranami... I z żyletką pomiędzy żyłami. On już nie oddychał, nie było żadnej szansy. Odeszli razem, wielce szczęśliwi, teraz wiedzieli, ze dobrze zrobili.

,,Miłość na odległość '' ( rymowane )
Autor: Smutna Mała Pisarka
Czytano 782 razy
Data dodania: 11.12.2015

Średnia ocena: 3.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (4)

  • kondzialek 11.12.2015
    To jest poprawiona wersja. Patrz to co się zmieniło i staraj się NIE PISAĆ TAK, podawać przecinek przed że i dla takiego własnego charakteru pisma, przyjąć cytaty używając
  • kondzialek 11.12.2015
    Pewna dziewczyna... chłopaka poznała. Była w nim bardzo zakochana. Od pewnego czasu mu się zwierzała, tak naprawdę jemu tylko ufała. Miała przyjaciół, w podstawówce... teraz sama życie wiodła puste. Bez uśmiechu na twarzy, bo wiedziała, że choroba jej żyć nie pozwala. Codziennie rano z nim pisała, rany na rękach mu pokazała, On jej chciał pomóc, nie wiedział jeszcze, że nie długo przestanie bić jej serce. Ostatnie dni z nim tylko spędzała, szkoda, że się na spotkania nie umawiała. To tylko dziewczyna, bez winy, jednak chora codziennie w żyletkę zapatrzona. Codziennie w poduszkę szlochała, bo na niego tylko czekała. Na jednego durnego SMS-a dzięki, któremu się uśmiechała. On nie wiedział, że jest w nim zakochana, byli jak siostra i brat, śmiali się, że do należy świat. Pewnego dnia, noc była ciemna. Usiadła na łóżku, płacząc jak mewa. Ostatnie godziny jej pozostały, co zrobić ? Co zrobić i jak się z nim pożegnać ? Jak wytłumaczyć, że z życiem można przegrać. Nagle SMS wyrwał ją z myśleń, napisał do niej: „Zaraz będę u ciebie stokrotko ;*” Czekaj na dole, wolny bawole. Uradowana szybko wybiegła, patrząc jak idzie w jej stronę, jak postać piękna, w niego zapatrzona... Ostatnie chwile z nim spędzić mogła. On się dowiedział. Był załamany, ale doszedł do tego, że: Się nie poddamy ! I ostatnie godziny z nim spędziła, poszli na kręgle... do baru na piwo i niby wszystko się już ułożyła... Gdy upadła na ziemię i spojrzała mu w oczy, mówiąc: „Kocham Cię” ! Z oczu łzy mu poleciały, znów spojrzał na jej rany, na oczy i pocałował ją wreszcie, w tym momencie dziewczyny przestało bić serce. I pierwszy raz poczuł się winny, poszedł do domu i stroił miny. Nikt nie wiedział, co się stało, pogotowie go zabrało, gdy rodzice odnaleźli go z ranami... i z żyletką pomiędzy żyłami. On już nie oddychał, nie było żadnej szansy. Odeszli razem, wielce szczęśliwi, teraz wiedzieli, że dobrze zrobili.
  • Smutna Mała Pisarka 12.12.2015
    Dzięki za poprawki, wykorzystam ;)
  • kondzialek 11.12.2015
    Fajnie, że z pierwszego komenta wycięło mi mój rym :C

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania