Miłość Nieszczęsna

Wśród gwiazd nocą, gdy cisza wokół trwa,

Serce me bije, lecz echo go nie zna,

Miłość nieszczęsna, jak cień przy mnie stała,

Światłem nie była, lecz mroków otchłanią.

Uśmiech Twój ciepły, wspomnienie przeszłości,

W duszy mej płonie, jak ogień samotny,

Chwile szczęśliwe, tak szybko minęły,

Pozostał smutek i żal niepojęty.

Dotyk Twych dłoni, jak sen nierealny,

Pocałunków słodycz, dziś gorzka tak bardzo,

Szeptem mi mówiłaś o wiecznej miłości,

Lecz słowa te stały się kłamstwem bez końca.

Tęsknota drąży, jak rzeka kamienie,

Każdy dzień bez Ciebie jest wieczną udręką,

Miłość nieszczęsna, jak piękna poezja,

Co w sercu rani, lecz duszy nie wyleczy.

Czy znajdę kiedyś ukojenie w ciszy?

Czy znów zaznam spokoju bez bólu?

Miłość, choć piękna, nieszczęsna i zdradna,

Na zawsze zostanie w mym sercu jak rana.