Poprzednie części: Miłość
Miłość w matematyce
Dodając ciebie do mnie stworzymy coś pięknego
Jak suma dwóch serc równa czegoś wiecznego
Możemy odjąć zmartwienia i troski
I razem stworzyć cudowny raj boski
Pomnożę swoją miłość żebyś też jej doświadczyła
Bo wspólnie podzielimy świat który połączył nas jak siła
Czy matematyka będzie tym co nas połączy?
Czy może los stwierdzi że życie nas rozłączy?
Następne części: Miłość bez echa
Komentarze (4)
Ponieważ wlazłeś na personalia, to ten twój wywód jest charakterystyczny dla osobników o chwiejnej emocjonalnej osobowości.
Nie zadzieraj pampersów babko kalwaryjsko grafomańska, albo podpiwiedz co trzeba zrobić żeby z tego podstawówkowego podejść pod twój zawodówkowy lewel
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania