Miłość wieczna

O miłości, czysta w sercu skryta,

Jak róża w ogrodzie – cicha, nieśmiała.

W twych oczach blask gwiazdy ukryty,

A w dłoni dłoń – jak wieczność, trwała.

Z serca płyną słowa jak miód,

Warg naszych szept – niech trwa na wieki.

Miłość ta, co zrodziła się z cud,

Złączyła dusze w wieczne, pełne meki.

Wzrok twój jak ogień, ja jak cień,

W miłości tej nie ma końca ani kresu.

Przez życie idziemy, ramię w ramię,

A serce w sercu – jak w zamku wzniesione mury.

Niech miłość ta, jak w dawnych czasach,

Nie zna końca, ani zmierzchu –

Ona jest jak pieśń – stara, lecz zawsze świeża,

Trwa wiecznie, w każdej chwili, przez każdy oddech.