Miłość Własna

Miłość to dar, jaki otrzymujemy z chwilą naszego pojawienia się na świecie.

Bezustannie rośnie i rozwija się razem z nami.

Swoją niezmierzoną mocą zapuszcza w naszym wnętrzu coraz mocniejsze korzenie.

Zapewniając nam upragnione ciepło i poczucie bezpieczeństwa w danej jednostce społecznej.

Uczucie jakie, otrzymujemy od bliskich bądź jego brak kształtuje nasze poczucie człowieczeństwa na przyszłość.

Bez niej bowiem człowiek staje się zgorzkniały, apatyczny, pełen obaw i lęku podczas kontaktów międzyludzkich.

Nie jest świadomy, iż to uczucie może nieść ze sobą dwa różne oblicza.

Przez obezwładniający lęk jego pole widzenia zawęża się, a on traci wszelką wrodzoną wrażliwość.

Bowiem tylko osoby wysoko wrażliwe widzą świat w szerszej perspektywie, są bardziej uduchowione od pozostałych jednostek.

Dla których w późniejszym czasie stają się pewnego rodzaju mentorami ukazującymi właściwą drogę.

Musieli oni przejść przez szereg procesów wewnętrznych uzdrowić się i wyzbyć wszelkich blokad mentalnych. 

W wyniku tych przemian wyszli z wszelkiego poczucia braku, a także syndromu bycia ofiarą własnego postępowania.

Wypracowali w sobie poczucie zasługiwania na wszystko, co najlepsze są teraz jednostkami kompletnymi, w wybranych przez siebie profesjach.

Ponieważ zrozumieli oni, co oznacza miłości własna, która nie wynika z próżności jakby, się mogło wydawać, a jedynie z szerszego pojmowania świata ziemskiego i duchowego.