Mnóstwo nadziei

Mnóstwo nadziei, że plączący się język wypowie zdanie tak jak serce chciało.

W pokoju brak tlenu dusi, a naszym barkom ciężarem żalu się dostało.

I pomimo pewności, że ten moment nastąpi wielkie zero na twoich ustach powstało.

A kojąca ulga odeszła za szybko, gdy wylałam wszystko, co mnie w środku zżerało.