Mój Cień

Siedzi we mnie Cień

Tłusty, czarny nietoperz

wiszący w pieczarze mojego umysłu

Czuję go późno w nocy, gdy kłujące jak komary myśli nie pozwalają mi spać

Rozpościera skrzydła

przysłaniając nadzieję na przyszłość

Rozlewa się jak smoła po zwojach mózgowej maszyny

Wysysa siły i żywi się moim kosztem

Jak poczwarka rośnie i czeka na wyjście z kokonu,

a gdy to zrobi rozpadnę się od środka i skonam

Średnia ocena: 5.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (8)

  • piliery ponad rok temu
    Potencjał jest ale "nietoperz ... który rośnie jak poczwarka"? Metafora w metaforze?
  • Lilak ponad rok temu
    well, yes !
  • piliery ponad rok temu
    Uuuu, nie, nie, nie! Nie jest dobrze. :( Wymyśl cos innego.
  • Lilak ponad rok temu
    oj, oj, nie, nie, nie zamierzam. :(
  • piliery ponad rok temu
    Lilak Twój wiersz, Twoja strata :)
  • Lilak ponad rok temu
    piliery Mój wiersz, moje zasady :*
    Pozdrawiam ciepło
  • piliery ponad rok temu
    Lilak Zasady? Chyba kwaśne.
  • Grafomanka ponad rok temu
    W tej publikacji nie ma żadnych zasad... śmiechowy jedynie

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania