Moja solitude...

Dziś tylko czekam na to randez-vous.

Godziny liczę do spotkania z la chance,

lecz pochłania mnie ciągle solitude.

Nie mam nikogo właśnie w ten jeden jour,

kiedy potrzeba mi bardzo ton aide.

Wylewam ciągle z oczu, płacząc, mes larmes.

Nikt nie chce mnie, mówi młodsza sœur,

co ja powiedzieć mam, wszyscy na mnie z armes.

Średnia ocena: 4.4  Głosów: 8

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (10)

  • zsrrknight 8 miesięcy temu
    pomysł może niezły, ale wykonanie wygląda koślawo
  • Sandra 8 miesięcy temu
    Mi się podoba, szczególnie końcówki z nieznanym mi językiem. W sensie pewnie znanym, wygląda mi na Francuski czy coś...
  • Megartist123 8 miesięcy temu
    Tak to francuski
  • Sandra 8 miesięcy temu
    Megartist123
    Heh, czyli zgadłam 🤌🏽🤌🏽🤌🏽
  • Megartist123 8 miesięcy temu
    Sandra Brawo!
  • Tekstozaur 8 miesięcy temu
    Podoba mi się ce poème, więcej en français chcę
  • Megartist123 8 miesięcy temu
    Na pewno będę pisać więcej, bo uwielbiam ten język i uczę się go, by kiedyś pojechać do Francji.
  • rozwiazanie 8 miesięcy temu
    Rezolutny wiersz.:))
  • Johnny2x4 8 miesięcy temu
    Wróć lepiej do pisania swoich opowiadań.
  • Megartist123 8 miesięcy temu
    Na opowiadania też przyjdzie czas.... Na razie planuję... Burza mózgu wariuje!

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania