Moje pole.👤🌚

Smutny Księzyc,

zaglądajac w okno,

obudził wspomnienia.

Szemrzą muzyką,

dni pamiętnych.

Czas wyorał bruzdy,

wszystkiego czego nie dałem,

całe pole.

Oczy w dal zapatrzone,

zastygły.

Żal zapuscił korzenie.

Noc odchodzi zamyślona,

blednie blask Księzyca.

Chcę zatrzymac by,

jeszcze chwilę,

razem być.

Świtaniem,

nowy dzień nastaje,

pewnie znowu ,

nijaki będzie.

Wszystkie one takie. 👤

Średnia ocena: 1.0  Głosów: 1

Zaloguj się, aby ocenić

    Napisz komentarz

    Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania