Poprzednie częścimoże kiedyś

Może dojrzę jutro

pochylne drzewo

rosnące w parku

spogląda z góry

wiele widziało

a ja

moje ślady przy nim ulotne

czy tylko tyle zostanie

 

otwieram codziennie

oczy oby zrozumieć

nie tylko siebie

 

nieosiągalne powierzę

sztucznej inteligencji

niech się tym martwi

ja zajmę się zrobieniem

sałatki na śniadanie

będę dalej szukał siebie

 

może spotkam i ciebie

 

3.2024 andrew

Średnia ocena: 3.7  Głosów: 3

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (3)

  • Elizabethh dwa lata temu
    Piękne słowa
  • rozwiazanie dwa lata temu
    „nieosiągalne powierzę
    sztucznej inteligencji
    niech się tym martwi
    ja zajmę się zrobieniem
    sałatki na śniadanie". ....to zabieram.5. Dobry wiersz :)) Miłego dnia i smacznego śniadania.
  • AriaSan dwa lata temu
    Świetne, czasem człowiek poświęca całe życie na odnalezienie siebie. A to proste jesteś tam gdzie czujesz się najlepiej.

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania