Może i sprawiedliwie

Tak smutne twarze, opuszczone głowy, brak na ich licach śmiechu rumieńców, czy wyglądają, że są gotowi, aby wystąpić w cyrku straceńców.

Są jeszcze butni, jeszcze kąsają, choć są to dla nich ostatnie chwile, pewnie w swych głowach już mętlik mają, ale wbijają we wszystkich szpile.