Muszę

Pod cieniem wspomnień, gdzie serce uwięzione,

Echo twych słów jak melodia umiera,

W bezdennej otchłani marzeń niespełnione,

Nadzieja jak płomień w ciemności zamiera.

 

Łza za łzą spada w bezkres samotności,

Czas, bezlitosny, skradł chwile minione,

Twe oczy, jak gwiazdy, zgasły w mej nicości,

Wspomnienia twe bolą jak rany otwarte.

 

Na krańcach tęsknoty, w pustce zagubiony,

Szepczę twe imię w ciszy, co kruszy duszę,

Przeszłość, jak cień, ściga mnie nieustannie,

Żyję w krainie, gdzie sny i żal muszę...

Średnia ocena: 0.0  Głosów: 0

Zaloguj się, aby ocenić

Komentarze (2)

  • piliery ponad rok temu
    Pustka, zatrzymany czas, cień wspomnień - niemal w każdym Twoim wierszu. Jakbyś pisał wciąż ten sam wiersz.
  • Kornatzky ponad rok temu
    pisane były w jednym okresie, więc wynika to z tego

Napisz komentarz

Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania