Muzyka serc

Muzyka serc

Muzyka serc niby z dusz dwóch Radość Kwitnąca; Kielichem Słodyczy Róży Szkarłatu Piękna; Uczuć Nektaru Cudem Pachnąca, Przebudzeniem Tchnąca Świeżości, Kusić Pragnie Spełnieniem w Miłości; Rozpromienieniem dla Świętości; Natchnieniem Umysłów Szczerości; Prostej Niewinności, w Dobru Boskiej Godności; Czystości Majestacie Wzniosłości.

Melodią jest życia w Białej Łasce Słów Sacrum Ochrzczoną; Raju Mocą Niesplamionej Światłości, Boga ludzi Aniołów Nieskalaności; Będącej Darem Opatrzności Czuwającej na Świecie;

dla Uświęconych związków i wspólnego kochania; Prawem Legalnej Wartości, Zwycięstwa Rzymu Złotych Dróg Niebios Świątynnych Starań;

Par młodych na kobiercu stających

Ślubnym, Połączonych Przysięgą Nieśmiertelnej Wiary Kościoła z Platyny Szlachetności Utkanej, Dziełem Boskim Krzyża Nieśmiertelnym; Spoiwem Biblijnym Niezniszczalnym, Zespolonym z Losu Prawdą; tak jak słońce jest z nieba błękitu lekkich zmysłów jedwabiem subtelnym, świata przestrzeni Wolności wybornej; żeby wskrzesić można było z popiołów Postać Człowieka o Gołębim Sercu, tą co Żyjąc Wspólnie na Skrzydłach Aniołów lekkością była Chleba okruchów pokutnie, przy Postach Ojców Mądrości, Życia Czcigodnego Niebywałości Ofiarności Nielichej; Kreślącej Wyrazistość Prawdy Sprawiedliwej; Tworzącej Raj Dyscypliny Żołnierskiej Elitarnie dla Mistrza; Szafirowych Stygmatów Mórz Ciała Wody wszelkiego stworzenia, różnej maści istniejącego Pokornie pragnieniem rozmnożonym trwania;

Iskrą życia potencjału przedłużanego dla dobra wskrzeszenia Błogosławieństwem Boskim, starego ciała Powołania Świętego Wolą Tradycji Wszechmocnego w istniejącej Wzorowo Przestrzeni Świata Niezłomności dzikiej natury Dziewiczej stworzenia; Misternego Planu Próby przetrwania w imię Triumfu Mocarstwa Glorii, nie pragnącej porażki absolutnie i zniszczenia; by przemagać trudności mogło nawet żyjątko niedużej wagi w ogólnym Pejzażu Delikatnej Harmonii Kwitnącej Ciepłem Łaski, dla instynktownej pewności siebie i odwagi prowadzącej ścieżkami równowagi duchowej i siły przeczącej słabości i przełamującej złego losu przeciwności, naprzeciw ludzkiej rasie moralnego Szlachectwa Chrześcijaństwa Lśniącego w Modlitw perłach Miru i Ładu Dbałości wyrzeczeniach luksusów i skromności; prawdziwej i cennej jak Rubiny Asyżu Świątobliwej Umysłowości Mentalności Wyższej, Układającej Wzory retorycznej metafizyki zbawienia; dającej Grona Sycące dla małżeństw Wiedzy rosnącej, na Krzewach Białych Kiści Winnych Owoców Myśli, rozpostartej swobodą ogłady nieograniczonej zniewoleniem; przez zło obłudy grzechu osnutego cieniem; by Pokój Synów Bożych Otwartej Czułości Otulił Swego Ciepła Opieką Kwiat Miłości, Diamentu Czystym Cudem Bezcennym Świętości; dla Raju Cnotliwego Szczególnej Dbałości, Proroctwa Mężów Światłych, Pragnących Ust Skromności; Świeżości lekkiej Piękna z Pieczęci Jasnej Serca, Staranności dla Paktu Uczuć Kreślonej Elipsy; w Lustrach dusz Scalonych Przeznaczenia Cudem; Połączonych Rześkim Przebudzeniem Przedziwnym, Zmysłowej Inwencji Niebywałej Ducha; Ukrytych Wcześniej Pragnień dla Szczerych Spojrzeń w Oczy, Krystalicznej Rozkoszy Wzniosłych Wyżyn Mocy.

Autor Wiersza Poetyckiego: Mirosław Witold Piotr Butrym.

Data Zakończenia Technicznej Pracy Nad Tekstem: 23 - 7 - 2018 - Rok Pański Tradycyjny.