My

Unosi mnie błękit Twoich oczu, zachwycam się pięknem Twojego głosu.

Zalewa mnie fala Twojego spełnienia jesteśmy sensem wspólnego istnienia.

Chwile ulotne chowam do kieszeni. Szepty z Twej głowy nie ujrzą promieni.

Drzazgi już wyschły, przewiał je wiatr wyciągam chwile ku niebu, do gwiazd.

Paraliż ogarnia mnie całą i strach już nie chcę więcej szeptów i drzazg.

Niepewność jutra siłę wielką ma zabiera mi spokój, zabiera mój dar.

Płomień nadziei w mym sercu się tli Ty jesteś przeznaczeniem moich wszystkich dni.

Jedno przy drugim jak na drutach ścieg związani ze sobą, do mety bieg.