Myśl

Wie pani... ja to mięśniami dochodzę, a pani?

U mnie wszystko dzieje się w umyśle...

MYŚL

gdy uniósł do góry moje skurczone ramiona

stanęłam na jednej nodze zachowując równowagę

którą czasem traciłam na dwóch

i tak oto zostałam baletnicą

byłam czaplą on moim żurawiem - w studni bez dna

z której mogłam czerpać

tak naprawdę nigdy się nie spotkaliśmy

miałam tylko wiersze listy

w autobusie odwracając twarz w stronę słońca zamknęłam oczy

na kolanach leżał tomik Miłosza

nie było obok ciała "kochanka" tylko sama myśl o nim

i poczułam go na całej głębokości jestestwa

tam w tym autobusie należał do mnie

przeszył na wskroś

byłam jego

bezwolna

to było tak piękne jak przecudny widok którego nie da się opisać

nie da sfotografować

trzeba samemu przeżyć