Dobrze, że postanowiłem się rzucić na inne opowiadanie. Twój Chłopak z Wioski jakoś mnie nie zafascynował. Miałem przejść do pierwszego rozdziału innego opowiadania spod Twojego klawisza. I przelatując spojrzałem, że pewna Złośnica często Cię czyta. Pomyślałem sprawdzę co ją ruszyło.
Milutko. Opowiadanie od początku nie jest zjebane. Ma w sobie potencjał. Świetna fabuła, postacie, jakieś mieszanki ludzkie i "potwory". Doceniam opisy, które rozbudowujesz. Tworzysz dobry nastrój. Jednak co mnie trochę razi w tym opowiadaniu to dialogi. Dla mnie są prostackie, nie tworzysz ich na tym samym poziomie co tło opowiadania. Nie które wypowiedzi są całkiem sztywne i gdzieś nie potrzebne.
Ten dialog wydaje mi się taki niepewny, lekko mnie zabawił. Ujmę, że jest to jak by reklama między filmem, który mnie wciągnął. A tak nie powinno być w tak poważnej historii, którą chcesz stworzyć.
"- My mu ufać możemy? - zapytał cicho Horn, zeskakując na dół.
- Musimy spróbować - odrzekł Draggar, a po chwili rozglądania się wokoło, dodał: - Gdzie my my, u licha, jesteśmy? Wygląda jak jakaś kopalnia.
Znajdowali się w tunelu. Pod nogami trzeszczały im kamienie i ziemia, a na lewej ścianie wisiała zapalona pochodnia, nienaturalnie mocno oświetlając kilkanaście jardów. Mardey chwilę po Draggarze dotarł na dół i spojrzał zaniepokojony na płonącą pochodnie.
- Widzę, że zapaliliście światło, świetnie, nie muszę wyciągać krzesiwa - rzekł, odbierając od półogra worek. Draggar i Horn spojrzeli po sobie.
- To nie my - odparł półelf, zerkając na ciemną część podziemi "
Uhh... J.J Leto, prosze powstrzymaj się z czytaniem kontynuacji ;_;
Niedługo zedytuję wszystkie części, a to co teraz przeczytałeś będzie drastycznie zmienione!
Komentarze (3)
Milutko. Opowiadanie od początku nie jest zjebane. Ma w sobie potencjał. Świetna fabuła, postacie, jakieś mieszanki ludzkie i "potwory". Doceniam opisy, które rozbudowujesz. Tworzysz dobry nastrój. Jednak co mnie trochę razi w tym opowiadaniu to dialogi. Dla mnie są prostackie, nie tworzysz ich na tym samym poziomie co tło opowiadania. Nie które wypowiedzi są całkiem sztywne i gdzieś nie potrzebne.
Ten dialog wydaje mi się taki niepewny, lekko mnie zabawił. Ujmę, że jest to jak by reklama między filmem, który mnie wciągnął. A tak nie powinno być w tak poważnej historii, którą chcesz stworzyć.
"- My mu ufać możemy? - zapytał cicho Horn, zeskakując na dół.
- Musimy spróbować - odrzekł Draggar, a po chwili rozglądania się wokoło, dodał: - Gdzie my my, u licha, jesteśmy? Wygląda jak jakaś kopalnia.
Znajdowali się w tunelu. Pod nogami trzeszczały im kamienie i ziemia, a na lewej ścianie wisiała zapalona pochodnia, nienaturalnie mocno oświetlając kilkanaście jardów. Mardey chwilę po Draggarze dotarł na dół i spojrzał zaniepokojony na płonącą pochodnie.
- Widzę, że zapaliliście światło, świetnie, nie muszę wyciągać krzesiwa - rzekł, odbierając od półogra worek. Draggar i Horn spojrzeli po sobie.
- To nie my - odparł półelf, zerkając na ciemną część podziemi "
Moja ocena 5.
Niedługo zedytuję wszystkie części, a to co teraz przeczytałeś będzie drastycznie zmienione!
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania