Myśmy strzelali
ktoś nam kazał bagnet wbić
w brzuch w oko
byle kogoś zabić
nam powiedzieli by strzelać
ciała pociskami częstować
litość co to znaczy
nie wie nikt z nas
medale do piersi przypięli bohaterom
i ja taki nosić chciałem
więc strzelałem
oczy dziesięciu zamknął mój karabin
myśmy strzelali
tylko zapomnieliśmy zapytać
dlaczego myśmy strzelali
Komentarze (14)
Bo o wierszu wiesz, co myślę. I zdania nie zmienię, póki Ty nie zmienisz tej patriotycznej konwencji. Szkoda Twojej wrażliwości na takie wiersze.
Bo tam jest tak, że tekst jest poważny. A melodia (przynajmniej dla mnie) jest taka wesoła, by nie rzec - swawolna. Czyli - ona, jako piosenkarka ujmuje temat totalnie inaczej.
Nie musisz iść w groteskę, starczy, że zmienisz tematykę. Bo ciężko pisać o czymś tak oklepanym w nowatorski sposób. Zwłaszcza, że tego czegoś na własnej skórze się nie doświadczyło (to nie jest zarzut!)
Nie w pisaniu lekkim, tylko dobrym.
Ujmujesz temat ważny, młodych bohaterów, którzy nawet nie bardzo wiedzą po co zabijają i giną, w fatalny sposób.
Trywialny, nadęty , płaski i wprost do łba.
Gdzie tu subtelność i wieloznaczność poezji?
Gdzie przestrzeń dla moich domysłów i przemyśleń?
Wszystko podane jak w dawnych czytankach.
Biedni chłopcy, bo im kazano... A co z tym okiem, to już nie wiem.
Mokry, zasady to tu jest pikuś...
Nie krzyczę o grafomaństwie, tragedii i dnie.
Ziemia się przydaje, bo Goethe powiedział, że niektórym bardziej trzeba ołowiu niż skrzydeł.
Tak właśnie jest u Ciebie.
Nic się nie da polecać.
Jest szansa, że kiedyś sam poczujesz błędy.
I odrzuć, zapomnij o tym co było w szkole. Patriotyczne teksty warto znać, ale już niekoniecznie się na nich wzorować.
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania