Na jawie siedział zmoczony pod wiatrakiem kwit!

/Ballata Grande — ABBA cdE cdE EFFA/

_________________________________

https://music.youtube.com/watch?v=XOnNo6JeDuo&list=PLJU_5cXcRhCYBCHFv7xKlEC72DUQhhiJD

___________________________________

Powraca człowiek — jako częstotliwość.

Wiatrem nawraca z niewidzialności skal.

Złodziejką w deszczu, oczom nadając stal.

Piórem napisze: „OZE”, całość, miłość

energią wszędobylską,

zbadawszy wiązki skryte —

Podmuchy w blasku słońca tajemnicą,

we wzrok rzucone iskrą,

zadawszy już odkryte.

Pytania! — odpowiedzi za granicą

Multum tu, siedząc: kiedy ktoś skarbnicą

Podpowie, w piórze prowadząc badania;

Wskazując „Sercem”, wciąż duszy zadania

Niewidoczność tym kwiatem łączy małość