Na marne patrząc w przeszłość
Co my robimy?
Czy przeszłość jest nasza?
O przyszłości śnimy
A nasze stare czyny jak kasza
Rozsypane i twarde.
Lecz pięć sekund minęło,
Nie jest już taka sama.
I może i się na nią klnęło,
Lecz jest niezmienna i marna
Tak, jak nasze czyny.
Możesz żałować Lecz nie naprawisz.
Możesz szlochac I łzy zostawić
Lecz one spłyną i choć się rozprawisz,
Przyznasz, ze zalujesz i zaczniesz marzyć
Oni ci przypomną.
Dla innych nie ważne kim jesteś
A ważne co robiłeś.
Wrócić powinieneś
I naprawić co zrobiłeś
Choć to niemożliwe.
Komentarze (4)
nad mlekiem rozlanym
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania