Na pagórku małym

Na pagórku małym, zdobiącym krajobraz,

Wznosi się drzewo, które siłę dziwną ma.

To drzewo mocy, jedyne w swoim rodzaju,

Które otula nas swymi magicznymi gałęziami.

W koronie swych gałęzi tętni życie pełne,

Wszystko wokół nabiera nowych barw i dźwięków.

Jego liście płoną wielkimi płomieniami,

A wiatr wymyka się spod kontroli w radosnym tańcu.

Pod jego korzeniami drzemią tajemnice przeszłości,

W które się odprawia się modły i westchnienia.

Dotyk jego kory leczy rany dusz i ciała,

A każde swoje tęsknoty można mu opowiedzieć.

Drzewo mocy jest jak przewodnik w nieznanej drodze,

Podpowiada, radzi i pokazuje właściwy kierunek.

Jeśli spojrzysz w jego korę i wsłuchasz się w szum,

Na pewno znajdziesz odpowiedź na każde pytanie.

To drzewo mocy jest darem od samego losu,

Woła do nas, byśmy się z nim złączyli w jedność.

Musimy go szanować, pielęgnować, chronić,

By rzeczywistość była pełna magii i magii drzewa mocy.