na pierwszego listopada

Dzień zadumy-

Ciszy ,

Wspomnienia.

Naucz się kochać,

Bo gdy

Spojrzysz za siebie,

Może nie być

Nikogo,

Pustka.

Naucz się szanować,

Bo obok

Będzie

Brak słów ,

Echo odbite

Od

Ciemnej

Ściany ciszy.

Ludzie szybko

Odchodzą.

Chodź zawsze

Pamięć po nich

Głęboka pozostaje.

Czasem tablica

Nagrobna

Tylko ich upamiętnienia,

Ale też często

Też nasze wspomnienia

O człowieku.

Ciężkie jest

Serca

Ton bicia,

Gdy odchodzi

Ta bliska osoba.

Zaduma

I cisza.

Chęć wspomnień

Nastaje.

W blasku ognia

Płomieni tysiąca

Zniczy-

Symbolu życia

I śmierci .

Łzy czasem

Popłyną..

Wiara niech zostanie

Głęboka,

Ze kiedyś

Się tam spotkamy.

Chodź czasem

Wydaje się

Czuć cień

Tej osoby,

Niemoc dotyku,

Rozmowy,

Tak bardzo przytłacza.

Trzeba być silnym

I żyć dalej.

Wiem ,

Że otacza nas

Troska tych

Którzy odeszli,

Z góry patrzący

W ramionach wtuleni.

Na obłokach

Niebiańskiego puchu,

Zostaną nam

Wierni.

Już nie ma

Ich przy nas

I czas dalej

Przemija,

Życie się toczy .

Ale pamięć pozostaje

W miejscu

Serca mego,

Jak długo

Będę pamiętać.

Me wspomnienia

Pozostaną żywe.

Nie zapomnę

Nigdy..

Wspomnienie , płomień

Zaduma I życie

Niech zostaną

Na zawsze we mnie

Na wieczność

I do końca

Mych dni

Na tym Padole

Ziemskim,

Dopóki będę stąpać

I żyć

Amen.