na stopach liczę odciski

połączeni cienką linią

przechodzimy poziom dalej

w świecie artystycznego mroku

surrealistyczne fantastyczne

obrazy słowa w rzeźbione życie

uciekam drogą szeroką

twarda zbita od kroków

artystyczna ekspresja

pozwala wyrzucić ze środka

wewnętrzny niepokój

obawy wrosły w ziemię

jak osty jak chwasty co niszczą

dobrą reakcję w symbiozie

pójść oddalić się od siebie

by bardziej się do ciebie zbliżyć

jesteś rzeką polem obfitym

sytym być i umrzeć w dobrobycie