Na zawsze ona

Serce zaczęło Dawidowi łomotać. Nie mógł uwierzyć w to, co usłyszał. Stan Marty się poprawił, jest zdrowa, nastąpiła remisja. Marta zakryła dłonią usta i się rozpłakała.

- Pani doktor, jest pani pewna?

- Zupełnie, pani Marto. Ma pani przed sobą długie, szczęśliwe życie. - Uśmiechnęła się promiennie.

Marta spojrzała na Dawida, wstali i się przytulili.

- Pani doktor, dziękuję za wszystko - powiedział Dawid.

- Tak, bardzo dziękuję - powtórzyła Marta, podeszła do lekarki i uściskała ją.

- Życzę państwu szczęścia i radości we wspólnym życiu - powiedziała i wyszła z gabinetu.

Wyszli ze szpitala i wrócili do domu. Marta od razu przekazała dobrą wiadomość Wiktorowi i Piotrowi. Chcieli wyjść to uczcić. Dawid wyjął telefon i zadzwonił do Jakuba. Łzy zaczęły napływać mu do oczu, kiedy z nim rozmawiał.

- Jest zdrowa, Jakub. Rak się cofnął, nastąpiła pełna remisja.

- Panie Dawidzie, cudowna wiadomość, tak się cieszę. Powiem Zofii. Proszę uściskać i ucałować Martę ode mnie. Niech jej pan powie, że nie mogę się doczekać, żeby ją zobaczyć.

- Dzięki, Jakub.

Dawid podszedł do Marty i uściskał ją.

- Jakub kazał cię uściskać i ucałować. - Pocałował ją w głowę.

Uśmiechnęła się, a on tulił ją i nie chciał wypuścić. Nie mógł się od niej oderwać, chociaż był zmęczony. Był przeszczęśliwy, że jest zdrowa i że teraz mogą dalej planować wspólne życie.

- Dawid, ściskasz mnie trochę za mocno - powiedziała Marta.

- Przepraszam, kochanie, ale nie mogę się opanować. Nigdy cię nie wypuszczę, więc lepiej się przyzwyczajaj. - Poluźnił uścisk i wpatrywał się w jej szczęśliwe, promieniejące oczy.