nadkład

poprzez deszcz i słońce ziemia obcuje z niebem

a my wgryzieni w podbieractwo, posokę zwierząt

zmieniamy ją na prawdopodobieństwo

regaliów z ogryzka jabłka

w odrostach miast jęzory kwarcu

i woda mówią płynnie we wszystkich narzeczach

pojedyncze życie zagubione w nośnikach pamięci:

spełniona krew bierze tusz, embriony jeszcze nie z filamentu

a ja na rolkach z coraz mniej inspirującym

śladem zapachowym,

zrywam się z kalendarza majów