prochem w urnie tylko się staniemy

nadzieja zapłacze cierniowymi łzami

błękitną posoką zaleje niewinność

a radość fałszywym śmiechem

zarzuci sidła

na nie serca na niebycie

życie wystawi akt zgonu

tuż przed zmierzchaniem

w zmurszałej kapocie stanie pod drzwiami

i zakołacze antabą

zadrwi brzęczącymi obolami

nim świt nastanie

nim kur zapieje na odrodzenie

zapłacisz za wieczność

już nieczłowiekiem

zapytasz

komu zaprzedać duszę

czy zaufać Panu

czy diabłu wcisnąć ogarek na potępienie

Komentarze (18)

Maurycy Lesniewski 11.04.2021

Fajnie wyważony, przemyślany i z genialnie przeplecionym „wymarłym już językiem”, utwór. Pięknie!

Pasja 11.04.2021

Dziękuję pięknie za wyważony zwrot.

Pozdrawiam serdecznie

Dekaos Dondi 11.04.2021

Pasjo↔Bardzo w mym guście wiersz.!!! Także dlatego, że taki... bez skrajności.
Wypośrodkowany. Ludzki. Z pytaniem na końcu.
Zdaniem mym, przeżycie śmierci, będzie zmierzchem, a jednocześnie↔ Świtem. Pierwszym nie z tej ziemi.
Pozdrawiam:))↔%

Pasja 14.04.2021

Dziękuję za przemyślenia pomiędzy zmierzchem a świtem.

Pozdrawiam

Nuria 11.04.2021

Całość całkiem, całkiem.
Ale w pierwszej strofie moim zdaniem za dużo dookreśleń:np.
cierniowe łzy, błękitna posoka i krucha niewinność itd.
Zostawiam 4

Pasja 14.04.2021

Dzięki za spojrzenie. Pozdrawiam

laura123 11.04.2021

To jest bardzo dobry wiersz od ''życie wystawi akt zgonu'', wcześniejsza strofa naszpikowana dopełniaczówkami i w sumie bez żalu można z niej zrezygnować, bo reszta rekompensuje z nawiązką. 5

Pasja 14.04.2021

Dziękuję za uwagi i odbiór. Pozdrawiam

Piotrek P. 1988 11.04.2021

Klimatyczne, inspirujące, ciekawe, nie z tego świata, 5, pozdrawiam :-)

Pasja 14.04.2021

Dzięki za nie z tego świata spojrzenie. Miłego

MarBe 11.04.2021

Szlachecka krew niewinnie przelana
przedwcześnie zakończony byt
niekoniecznie na wieczność
Pozdrawiam

Pasja 14.04.2021

Witaj i dziękuję za ciekawy odbiór słowa. Pozdrawiam

Vincent Vega 11.04.2021

Świetny egzystencjalny wiersz, czytając go można dlugo deliberować. 5 i pozodwiam serdecznie :)

Pasja 14.04.2021

Dzięki V V za możliwość długiej deliberacji. Pozdrawiam serdecznie

Narrator 12.04.2021

Dla mnie nie jest to wiersz „egzystencjalny”, bo w końcówce autorka wprowadza koncept duszy, a czytelnik musi wybrać między Panem i diabłem. A co jeśli Pan i diabeł to jedno i to samo? Albo w ogóle nie istnieją? A dusza, czy można ją obejrzeć pod mikroskopem?

Nie przeczę, wiersz napisany pięknym językiem, kołysze czytelnika swoistym rytmem niebanalnych porównań, literacko unosi się na powierzchni szarego morza słów. Jednak jest w nim zbyt wiele smutku, żalu, depresji. Nic na przeciwwagę. Tylko przeczytać i umrzeć. Ciekawe, że na portalach angielskojęzycznych nie znajduję aż tyle pesymistycznych wierszy. Czy nie jest to jakaś typowo polska cecha, płakać za utraconymi możliwościami, rozpamiętywać tragedie, celebrować klęski? To tak jakbyśmy bardziej woleli palić ten ogarek, chociaż Pan stworzył nas do miłości i radości.

Daję 5 choć wolałbym poczytać coś optymistycznego.

Pasja 14.04.2021

Miło mi. Wybory zawsze bywają trudne i niejednoznaczne. Pan i diabeł w jednym stali domu i pewnie śmieją się z duszy. A jeśli chodzi o ten wers "Ciekawe, że na portalach angielskojęzycznych nie znajduję aż tyle pesymistycznych wierszy. Czy nie jest to jakaś typowo polska cecha, płakać za utraconymi możliwościami, rozpamiętywać tragedie, celebrować klęski?"... pewnie coś w tym jest. I to nie tylko polska cecha, ale chyba w większości narodów słowiańskich ma wciąż trwanie w lamentacji za czymś co tak naprawdę nie ma znaczenia dla współczesności.

Pozdrawiam i dziękuję.

Szpilka 12.04.2021

Bardzo dobry, najbardziej mi się puenta podobuje, każdy musi sam rozstrzygnąć, co komu wciśnie ?

Pasja 14.04.2021

Dziękuję Szpileczko za miłe ukłucie. Pozdrawiam śnieżnie

prochem w urnie tylko się staniemy

Komentarze (18)

Napisz komentarz