nadzieja
boję się lęku przed ciemnością
kiedy iluzja staje się rzeczywistością
i mrok wygasza iskrę nadziei
przeciskam się przez szczelinę przerażenia
na stronę gdzie cierpliwie czeka
moja przyszłość
boję się lęku przed ciemnością
kiedy iluzja staje się rzeczywistością
i mrok wygasza iskrę nadziei
przeciskam się przez szczelinę przerażenia
na stronę gdzie cierpliwie czeka
moja przyszłość
Komentarze (2)
Zakończyłbym
czeka moje jutro, może moje przeznaczenie, może coś wymyślisz ciekawego...
Wiersz podoba mi się.
Pozdrawiam serdecznie 5*
Miłego dnia
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania