Nadzieja i pojednanie są jak tęcza po deszczu.

W sercach naszych, gdzie ból się tli,

Gdzie złość i gniew są jak burza,

Tam jest miejsce, gdzie nadzieja drzemie,

Gdzie pojednanie czeka na swoją turę.

Choć czasem ciężko jest zapomnieć,

O błędach, które w przeszłości popełniliśmy,

Pamiętajmy, że każdy dzień to nowy początek,

I każda rana ma moc, by się zagoić.

Więc podnieśmy głowy ku niebu,

I otwórzmy nasze serca na nowo,

Bo nawet w najciemniejszej nocy,

Nadzieja jest jak gwiazda, co świeci z daleka.

Pojednanie to nie tylko słowa,

To czyn, to gest, to uśmiech,

To zdolność do wybaczenia i zrozumienia,

To most, który łączy serca.

Więc niech nadzieja zawsze w nas mieszka,

A pojednanie stanie się naszym przewodnikiem,

Bo choć życie bywa pełne burz,

Nadzieja i pojednanie są jak tęcza po deszczu.