NADZIEJA II KLIMTA

gdzie życie tam śmierć

tak różne jak różne bywają żywioły

ich owoce spadną przedwcześnie

albo przejrzeją marszcząc swoje ciała niby śliwki

co to prędzej zaschną

niż odpuszczą gałęzi

nie zawsze ten który sieje zbiera żniwo

kobieta przy nadziei

chyba płonnej

skoro żniwiarka choć bez kosy

wtulona w jej suknię pochyla głowę

nad wypukłością brzucha

to jak wyrok

który zapadł nie ogłoszony

bez oskarżeń

które jak gniew przyjdą po żalu

teraz modlitwa lub płacz

pośród bizantyjskich złoceń

jest ich tyle jakby artysta chciał przekupić śmierć

zaprzeczyć faktom

rozgrzeszyć siebie za występek

którego dopuścił się na muzie

albo ukryć przed światem

nadchodzącą żałobę

Komentarze (8)

powracająca... rok temu

IgaIga🙂
Za sam tytuł dałabym Ci piątkę/uwielbiam twórczość Klimta i sama popełniam różne hafto - wyszywanki w/g Jego obrazów.
Twój opis nadziei - jest rewelacyjny.

Pozdrawiam

IgaIga rok temu

powracająca - bardzo dziękuję. Pozdrawiam:)

piliery rok temu

Zapisałaś ten obraz niczym ikonę. fragment po fragmencie, imponująco. Jednak bezpośrednie odniesienia w wierszu nie są dobrym pomysłem. Ważniejsza jest impresja. Opisy w wierszu wytrącają z rytmu: "TA kobieta", "TRZY kobiety PONIŻEJ". Mnie przeszkadzały w lekturze.
Warto zamieścić krótką notkę pod wierszem o autorze. Nie każdy (niestety) kojarzy Klimta: Gustaw Klimt "austriacki malarz, wybitny przedstawiciel wiedeńskiego modernizmu, jeden z najwybitniejszych twórców secesji.

IgaIga rok temu

piliery - trochę zmieniłam. Dziękuję za poczytanie i uwagi.

piliery rok temu

IgaIga Cudo. :)

IgaIga rok temu

piliery - cieszę się 😉

aksolotl rok temu

bez obrazka - brak obrazka.

Grain rok temu

Nasza plastyczna znajoma Lucile zaprezentowała na fb kubki z postaciami, grafiką stylizowaną na Klimta. Podpisałem to: nie samym piciem usta żyją

NADZIEJA II KLIMTA

Komentarze (8)

Napisz komentarz