NAJWYZSZA BUDOWLA NA SWIECIE

NAJWYZSZA BUIDOWLA NA SWIECIE

Piekny poranek.......ostatni oddech lata …..

Stoje na balkonie z kubkiem goracej kawy i usmiecham sie do starej Lindy,

ktora juz od ponad stu lat mieszka na przeciwko mojego domu.

Jakas niespodziewana radosc wypelniala mnie z przeczuciem ,ze cos sie wydarzy.

Pare tygodni temu w jakims konkursie z gazety wygralam wycieczke do najwyzszej

budowli na swiecie.

W koncu nadszedl ten dzien.

Patrzylam cala soba na to gigantyczne stworzenie .

Czulam sie taka bezbronna i zawstydzona moja nagoscia .

Czy bylo to Boskie dzielo czy tez rece czlowiecze ?

Mialam to gdzies.

Najwazniejsze to jak najszybciej dostac sie do srodka i stac sie czescia czegos tak

niezwyklego.

Zwiedzalam pietro po pietrze wraz z innymi zdobywcami nagrody.

Patrzylam na obrazy ,ktore juz wielokrotnie widzialam .

Sluchalam historie ,ktora juz prawie na pamiec znalam .

Poczulam sie oszukana i znudzona kolejna iluzja naszego stulecia.

Bylam zla sama na siebie i chcialo mi sie tylko ryczec.

Instynktownie dotarlam do windy i nacisnelam guzik na najwyzsze pietro.

Byla to ostatnia nadzieja na uratowanie mojej naiwnosci.

Nie pamietam jak dlugo jechalam i o czym myslalam.

Jedyne co czulam to mordujaca cisze.

:„Cel zostal osiagniety „

Drzwi otworzyly sie .

W tym samym momencie mrozny powiew powietrza zaczal mnie zamieniac

w skale lodu.

Na prozno probowalam zlapac oddech .

Ocknelam sie .

Ktos lizal moje rece.

Ktos gladzil moja twarz.

Jakis glos mowil mi do ucha .

:“Masz wziac sie w garsc“

Przede mna stal syberyjski tygrys i polarny niedzwiedz.

Jeszcze mi tego brakowalo.

Pokazali mi rzezby lodowe ,w korych ukryta byla tajemnica istnienia.

Wystarczyla kropla krwi aby posagi przemowily.

Zaprowadzili mnie do mostu , krorego koniec byl gdzies tam w nieskonczonosci.

Wystarczyl tylko jeden krok aby stac sie ziarnem ziemi i narodzic na nowo.

:“Musisz sie zdecydowac“.

Jakie to okrutne i zarazem banalne.

Cale to nasze szukanie i bieganie za odpowiedziami.

Jest po prostu wylacznie podjeciem prawidlowej decyzji w odpowiednim czasie.

Piekny poranek......ostatni oddech lata.

Stoje na balkonie z kubkiem goracej kawy i usmiecham sie do starej Lindy,

ktora juz od ponad stu lat mieszka na przeciwko mojego domu.

Dziekuje ci …..jestem u siebie.