nakrętki
stoję nad przepaścią
mimo że siedzę w fotelu
ironia odświeża wszystkie lustra
fotel na krawędzi pozwala wstać
nie mogę chodzić
i nie mogę się zatrzymać
odwrotnie
ci którzy mają więcej
zbyt dużo żeby dzielić
uśmiech z kimkolwiek
są czym są
i nie należy ich żałować
można spotkać innych
tych najzwyklejszych ze zwykłych
przycupną obok
na stopniu schodów
po których wspina się litość
Komentarze (2)
Napisz komentarz
Zaloguj się, aby mieć możliwość komentowania